เพื่อน คือ คนแปลกหน้าคนแรกที่ทำให้เรารู้จักความรัก
นอกเหนือจากคนในครอบครัวที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด
เพื่อน ... โผล่หัวมาตอนโต
... เป็นใครไม่รู้ ... แล้วจู่ ๆ วันหนึ่งเราก็รักมันได้ ฉันมองความรักเพื่อน
...
เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ
เพื่อน ...
จะรักกันแบบพอดี ๆ ไม่หวง ... ไม่หึง ไม่ต้องการอะไรตอบแทน ... เรารักกันสบาย ๆ
มีปัญหาปรึกษากัน มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน ... มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างกมีโลกเป็นของตัวเอง เธอมีแฟนฉันไม่ว่า ...
เธอสนุกของเธอไป เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน
ไม่ต้องมาเจอกัน ...
ก็ยังห่วงกัน ... ยังคิดถึงกัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ
ถ้ามั่นใจว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว ... เชื่อเถอะว่า ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร ...
เราจะคิดถึงกัน และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน ... เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่
ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่ ... ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ ...
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
คนบางคนบอกว่า...
คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง แต่คุยกับแฟน กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง นี่แหละ...
ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด ... แต่งดงาม มันมีความเข้าใจ ...ไว้ใจ
เชื่อใจในจุดสมดุล ลองเอาความรักแบบนี้ไปใช้กับคนอื่นดูบ้าง
แล้วเราจะได้รับความรักตอบโดยไม่ต้องร้องขอเลย
นี่แหละ คือ เพื่อน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น