ค้นหาบล็อกนี้

วันศุกร์ที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2553

รักในหลวง ^^



ในหลวงทรงเป็นตัวอย่างของ “ความรับผิดชอบ
ในหลวงทรงเป็นตัวอย่างของ ความซื่อสัตย์
ในหลวงทรงเป็นตัวอย่างของ ความพอดี และประหยัด
ในหลวงทรงเป็นตัวอย่างของ ความสร้างสรรค์
เรื่องของในหลวงของเรา เล่าอย่างไรก็ไม่หมด ผู้เล่าและผู้อ่านมีความสุขเสมอ....

วันพฤหัสบดีที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2553

^^

“เพื่อน….”
เพื่อน คือ คนแรกที่ทำให้เรารู้จักผู้อื่น
เพื่อน คือ คนแปลกหน้าคนแรกที่ทำให้เรารู้จักความรัก
นอกเหนือจากคนในครอบครัวที่เรารักกันมาตั้งแต่เกิด
เพื่อน ... โผล่หัวมาตอนโต
... เป็นใครไม่รู้ ... แล้วจู่ ๆ วันหนึ่งเราก็รักมันได้ ฉันมองความรักเพื่อน
...
เป็นความรักที่น่าเคารพยกย่อง แต่ต้องเป็นเพื่อนแท้ด้วยนะ
เพื่อน ...
จะรักกันแบบพอดี ๆ ไม่หวง ... ไม่หึง ไม่ต้องการอะไรตอบแทน ... เรารักกันสบาย ๆ
มีปัญหาปรึกษากัน มีเรื่องเดือดร้อนช่วยกัน ... มีอะไรไม่สบายใจปรับทุกข์กัน
แต่ในขณะเดียวกันต่างคนต่างกมีโลกเป็นของตัวเอง เธอมีแฟนฉันไม่ว่า ...
เธอสนุกของเธอไป เราต่างยินดีในความสุขของกันและกัน
ไม่ต้องมาเจอกัน ...
ก็ยังห่วงกัน ... ยังคิดถึงกัน ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบอยู่เสมอ
ถ้ามั่นใจว่าเจอเพื่อนแท้แล้ว ... เชื่อเถอะว่า ไม่ว่าเราจะห่างกันอย่างไร ...
เราจะคิดถึงกัน และเราจะไม่มีวันเลิกคบกัน ... เพราะเธอไปมีเพื่อนใหม่
ต่างฝ่ายต่างมีเพื่อนใหม่ ... ก็ยังเป็นเพื่อนกันได้ ...
มันเป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข



คนบางคนบอกว่า...
คุยกับเพื่อนได้ทุกเรื่อง แต่คุยกับแฟน กับพ่อแม่ได้บางเรื่อง นี่แหละ...
ที่มันเป็นความรักที่ประหลาด ... แต่งดงาม มันมีความเข้าใจ ...ไว้ใจ
เชื่อใจในจุดสมดุล ลองเอาความรักแบบนี้ไปใช้กับคนอื่นดูบ้าง
แล้วเราจะได้รับความรักตอบโดยไม่ต้องร้องขอเลย
นี่แหละ คือ เพื่อน

คำว่า "เพื่อน" ลบไม่ได้

ไม่เคยลืม แม้จะห่าง
ร้างแรมไกล
คำว่าเพื่อน ย้ำในใจ อยู่เสมอ
แต่ก่อนเรา เคยมีกัน
เป็นเพื่อนเกลอ
ในตอนนี้ ก็รักเธอ ไม่เสื่อมคลาย
ที่ไม่ค่อย ได้โทรหา
อย่าว่ากัน
งานพัวพัน ยุ่งมาก ใช่ห่างหาย
แต่เชื่อเถอะ ว่าไมตรี ไม่เสื่อมคลาย
คำว่าเพื่อน ลบไม่ได้ รู้ไว้เลย